اینترنت اشیا (IoT)

معرفی اینترنت اشیا

تصور کنید یک خانم که عینکی خاص با تکنولوژی پیشرفته به چشم زده است به آشپزخانه اش می رود. لحظه ای که او درب یخچال را باز می کند، یخچال به عینک او پیغام می فرستد که هیچ شیری وجود ندارد. سپس، یخچال یا عینک این پیغام را به همسرش ارسال کرده  و از او می خواهند یک کارتن شیر در راه خریداری کند و به منزل بیاورد. هنگامی که همسرش به خانه می رسد، خودرو او با درب پارکینگ ارتباط برقرار کرده و درب  به طور اتوماتیک باز می شود. او برای تماشای بازی کریکت در تلویزیون عجله کرده و فراموش می کند که درب اتومبیل را قفل کند. هنگامی که او تلویزیون را روشن می کند، تلویزیون به او درباره ی  باز بودن خودرو هشدار می دهد.

آیا این همانند یک فیلم علمی تخیلی برای شماست؟ چند سال منتظر باشید تا نظاره گر تبدیل شدن این رویدادها به واقعیت باشید.

در چند سال آینده، قطعا تغییراتی را مشاهده خواهید کرد که به طور چشمگیری بر زندگی شما تاثیر می گذارد.

این چیزی است که ما آن را "اینترنت اشیا" می نامیم.

اینترنت اشیا چیست ؟

اینترنت اشیا (IOT) شبکه ای از دستگاه ها و به طور کلی اشیایی هستند که به یکدیگر متصل شده و با هم ارتباط برقرار میکنند تا وظیفه ای خاص را بدون نیاز به تعامل انسان با انسان و یا انسان با کامپیوتر انجام دهند. همانطور که در مثال فوق ذکر شد، یخچال با عینک ارتباط برقرار کرده، عینک ها به طور خودکار پیغام را ارسال کرده، پارکینگ با اتومبیل ارتباط برقرار کرده و هنگامی که اتومبیل درخواست می کند، درب را باز می کند. تلویزیون می تواند با خودرو ارتباط برقرار کند و هشدار دهد که اتومبیل باز است.

یخچال، عینک، پارکینگ و ماشین "اشیا" هستند و این شبکه ای  که در آن همه اشیا به یکدیگر متصل هستند "اینترنت اشیا" نامیده می شود.

مثالی دیگر از اینترنت اشیا

لحظه ای تصور کنید در خانه ای زندگی می کنید که در آن "همه ی اشیا" به یکدیگر متصل اند. به محض اینکه از خواب بیدار می شوید، تخت یا بالش متصل شده به تلویزیون می گوید که تلویزیون را روشن کنید تا بتوانید اخبار صبح را تماشا کنید. همزمان قهوه ساز شروع به کار کرده  و بسته به اینکه چقدر خواب خوب و کاملی داشته اید، دستگاه تنظیم می کند که قهوه شما به چه صورت باشد. هنگامی که به حمام می روید، دمای آب بر اساس شرایط و دمای آب و هوای روز تنظیم می شود. هنگامی که شما به آینه حمام نگاه کنید در صورت نیاز به شما هشدار می دهد که صورت خود را اصلاح کنید و به شما یادآوری می کند که دندان هایتان را مسواک بزنید. هنگامی که به درب کمد را باز میکنید آینه به شما کمک می کند تا لباس و اسباب خود را برای روز انتخاب کنید. سپس قبل از خروج، یک صفحه نمایش که روی درب خرجی تعبیه شده است به شما یادآوری میکند تا الزاماتی را که قبلا در برنامه موجود در تلفن هوشمند یا تبلت خود برای برنامه ی امروزتان ثبت کرده اید همراه خود داشته باشید. این اینترنت اشیاست.

تاریخچه ی اینترنت اشیا

اگر چه این مفهوم تا سال 1999 نامگذاری نشده بود، اما اینترنت اشیا دهه هاست که در حال توسعه است.

 Trojan Room Coffee Pot در لابراتوار کامپیوتر دانشگاه کمبریدج از اولین این کاربردها است دوربینی که با استفاده از کارت ویدیو کامپیوتر Acron Archimides  ، وضعیت دستگاه قهوه ساز را در سال 1991 از طریق شبکه Local نشان می داد.

لفظ"اینترنت اشیا" اولین بار توسط کوین اشتون در سال 1999 به کار رفت و جهانی را توصیف کرد که در آن هر چیزی، از جمله اشیای بی‌جان، برای خود هویت دیجیتال داشته باشند و به کامپیوترها اجازه دهند که آن‌ها را سازماندهی و مدیریت کنند و بدون هیچ دخالت انسانی به تولید و جمع آوری داده ها بپردازند.

از آن زمان، دیدگاه اینترنت اشیا به علت همگرایی فن آوری های چندگانه، اعم از ارتباط بی سیم ، اینترنت ، سیستم های توکار ( embedded system) و سیستم های میکرو الکترومکانیکی ( MEMS ) تکامل یافته است.

مفهوم اشیا

منظور دقیق از "اشیا" در "اینترنت اشیا" چیست؟

هر وسیله ای که بتواند با الکترونیک، نرم افزار، سنسورها برای ارتباط با دستگاه های دیگر تعبیه شود، "اشیا" است.

یک شی در اینترنت اشیا میتواند فردی با اندام مصنوعی و یا باتری قلب باشد، یک مزرعه حیوانات باشد که با یک فرستنده بیوشیمی کار می کند و یا خودرویی با حسگرهای داخلی جهت هشدار برای کمبودن فشار تایرها باشد یا هر نوع شی طبیعی یا دست سازی که میتوان به آن یک IP اختصاص داد.

این دستگاه ها با استفاده از فن آوری های مختلف به جمع آوری داده های مفید پرداخته و سپس به طور خودکار داده ها را بین دستگاه های دیگر انتقال می دهند. نمونه های فعلی بازار شامل سیستم های هوشمند ترموستات و لباس شویی هایی که قابل کنترل از طریق Wi-Fi و از راه دور هستند.

اینترنت اشیا فقط اتصال دستگاهها به اینترنت نیست، بلکه ایجاد حس بین اشیایی است که در داخل یک شبکه محلی به یکدیگر متصل می شوند.

 به عنوان مثال یک اتومبیل را در نظر بگیرید. اگر اتومبیل شما قابلیت اتصال به اینترنت را دارد، این به خودی خود واقعا چیز خاصی نیست. اما اگر ماشین شما بتواند از اینترنت برای کمک به بهبود زندگی شما بدون دخالت انسان استفاده کند در واقع وارد دنیای اینترنت اشیا شده است. تصور کنید که ماشین به طور خودکار داده ها را از دستگاه های دیگر خوانده و اطلاعات ترافیکی را به صورت آنی گزارش می دهد. این ماشین با دیگر "اشیا" ارتباط برقرار می کند و اطلاعاتی از قبیل"مسدود بودن جاده ها"، "پارکینگ های مجاور" و "گزارش تصادفات " را به شما می دهد.

اینترنت اشیا – در حال حاضر موجود است، اما هنوز هم راه طولانی برای رفتن دارد.

حضور اینترنت اشیا در حال حاضر تقریبا محسوس است. امروزه بسیاری از ما از گوشی های هوشمند و تلویزیون های هوشمند استفاده می کنیم و احتمالا کسانی را می شناسیم که از خودروهای هوشمند استفاده میکنند. به زودی دستگاه های هوشمند دیگری مثل ساعت های هوشمند وارد زندگی ما می شوند که می تواند به ما بگویند که هنگام فعالیت به چه میزان کالری می سوزانیم. هنگام غذا خوردن چه میزان کالری بدنمان جذب میکند. اجاق گازهایی که می توانند از راه دور روشن و خاموش شوند.

رشد سریع اینترنت اشیا

اینترنت اشیا به سرعت تبدیل به یک واقعیت می شود. ما هر روزه شاهد اثبات این موضوع در اطرافمان هستیم. دستگاه های ما هر روز از اعم از  تلفن های همراه، تلویزیون هوشمند، ماشین هوشمند و آشپزخانه هوشمند دقت بیشتری می گیرند. همه چیز در حال حاضر به اینترنت متصل است. هر ساله، تعداد بیشتری از دستگاه های روزمره را که به طور ناگهانی "هوشمند" می شوند، مشاهده می کنیم. در واقع، طولی نخواهد کشید که دستگاه های هوشمند متصل شده به هم در یک شبکه از تعداد افراد مرتبط به آن شبکه بیشتر شود. تحلیل گران پیش بینی می کنند که تا سال 2020، 30 میلیارد "اشیا" به یکدیگرمتصل شوند، در حالی که جمعیت زمین تا سال 2018 به 7.6 میلیارد نفر می رسد.

اینترنت اشیا در ایران در حال پیشرفت می باشد ، فقط باید توجه کنید که ابتدا بستر آماده باشد و بازار آماده باشد. مشکل حال حاضر ایران این است که بازار پذیرای اینترنت اشیا می باشد ولی هنوز بستر آن آماده نمی باشد و باید دیتای روی تمام گوشی ها 4.5G باشد .